URL چیست و چه کاربردی دارد؟

آیا URL همان نام دامنه است؟ با کمال تعجب، پاسخ منفی است. اما این اصطلاحات بسیار به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، قابل درک است که چرا مردم یکی را به جای دیگری اشتباه می‌گیرند. اما یک تفاوت وجود دارد. نام دامنه بخشی از یک URL است. این تفاوت را می‌توانید در عکس زیر مشاهده کنید:

برای اینکه شبکه‌های رایانه‌ای و سرورها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، رایانه‌ها به زبانی متشکل از اعداد و حروف به نام آدرس IP متکی هستند. هر دستگاهی که به اینترنت متصل می‌شود دارای یک آدرس IP منحصر به فرد است و ظاهری شبیه به 22.231.113.64 یا 3ffe: 1900: 4545: 3: 200: f8ff: fe21: 67cf دارد.

برای گردش آسان در وب، تایپ کردن آدرس IP طولانی برای یک کاربر آنلاین آسان نیست. به همین دلیل نام دامنه به وجود آمد. برای پنهان کردن آدرس‌های IP و به خاطر سپردن راحت‌تر، شما می‌توانید نام دامنه را به عنوان "نام مستعار" آدرس IP در نظر بگیرید.

یک URL دارای نام دامنه، همراه با سایر اطلاعات دقیق، برای ایجاد یک آدرس کامل یا آدرس وب برای هدایت مرورگر به یک صفحه خاص آنلاین به نام صفحه وب است. توجه داشته باشید که هر صفحه وب دارای یک آدرس منحصر به فرد است. در ادامه توضیحات بیشتر و تکمیلی درباره URL‌ها را برایتان ارائه خواهیم کرد.

URL مخفف چیست؟

نشانی اینترنتی یا URL مخفف عبارات Uniform Resource Locato است که معادل فارسی آن به معنای روشی هماهنگ و یکپارچه برای تعیین محل منابع در فضای دیجیتال می‌باشد. اگر بخواهیم این عبارت را کمی ساده‌تر بیان کنیم، می‌توانیم بگوییم یوآرال همان مکان‌یاب فایل‌ها در بستر وب است که به‌صورت محاوره‌ای به آن نشانی وب می‌گویند.

در حقیقت URL همان آدرسی است که شما نه تنها در جهت باز کردن وبسایت‌ها برای مرور، بلکه در جهت دانلود تصاویر، ویدیو، برنامه‌های نرم‌افزاری و دیگر فرمت‌های فایل، که بر روی یک سرور میزبانی قرار گرفته است، از آن استفاده می‌کنید.

باز کردن یک فایل بر روی دیسک سخت کامپیوتر به راحتی دابل کلیک کردن بر روی آن است، ولی به منظور باز کردن یک فایل بر روی کامپیوترهای راه دور مثل وب سرورها، نیاز به داشتن URL یا همان آدرس اختصاصی و منحصر به فرد آن فایل است؛ به نحوی که مرورگر وب شما بداند کجا دنبال آن فایل بگردد. در واقع URL به مرورگر مکان منبع مورد نیاز را نشان می‌دهد.

حتما بخوانید: طراحی سایت فروشگاهی با بهترین کیفیت 

ساختار اصلی URL

ساختار اصلی URL

ساختار اصلی URL شامل چندین بخش کلیدی است که هر کدام نقش مشخصی در شناسایی و هدایت کاربر به منبع مورد نظر دارند. این بخش‌ها عبارتند از:

1. پروتکل (Protocol): این بخش تعیین می‌کند که مرورگر باید از چه روش ارتباطی برای دسترسی به منبع استفاده کند. پروتکل‌های رایج شامل HTTP، HTTPS، FTP و غیره هستند.
2. WWW یا زیر دامنه: بخشی از آدرس که معمولاً برای شناسایی زیرمجموعه‌ای از دامنه اصلی استفاده می‌شود. برای مثال، "www" یک زیر دامنه رایج است.
3. نام دامنه (Domain Name): این بخش نامی است که منابع روی اینترنت را شناسایی می‌کند. به عنوان مثال "example.com".
4. پسوند دامنه یا TLD: این بخش انتهایی دامنه است و نوع دامنه یا منطقه جغرافیایی آن را مشخص می‌کند. برای مثال ".com" یا ".ir".
5. مسیر فایل (Path): این قسمت، مسیر دقیق فایلی که کاربر به دنبال آن است را مشخص می‌کند.
6. پارامترها (Parameters): اطلاعات اضافی که ممکن است برای دسترسی به منابع خاص موردنیاز باشد.

HTTP یا HTTPS

HTTP و HTTPS دو پروتکل اصلی برای انتقال داده‌ها در وب هستند. HTTP مخفف "HyperText Transfer Protocol" است که برای انتقال اطلاعات به صورت متن ساده استفاده می‌شود. از سوی دیگر، HTTPS که مخفف "HyperText Transfer Protocol Secure" است، نسخه امن‌تر HTTP بوده و از رمزگذاری SSL/TLS برای حفاظت از داده‌های کاربران استفاده می‌کند. امروزه استفاده از HTTPS برای وب‌سایت‌ها به دلیل امنیت بالاتر و تأثیر مثبت آن در سئو توصیه می‌شود.

WWW یا زیر دامنه

"WWW" مخفف عبارت "World Wide Web" است و در ابتدا به عنوان زیر دامنه‌ای برای شناسایی صفحات وب استفاده می‌شد. هرچند امروزه بسیاری از وب‌سایت‌ها از زیر دامنه "www" استفاده نمی‌کنند، اما همچنان می‌توان آن را بخشی از آدرس وب دانست. علاوه بر WWW، زیر دامنه‌های دیگری نیز ممکن است برای اهداف خاصی مانند پشتیبانی، وبلاگ یا فروشگاه آنلاین ایجاد شوند.

نام دامنه 

نام دامنه یکی از مهم‌ترین بخش‌های URL است که برای شناسایی و دسترسی به وب‌سایت‌ها استفاده می‌شود. انتخاب نام دامنه مناسب می‌تواند به برندینگ و شناسایی بهتر وب‌سایت کمک کند. برای مثال "google.com" یا "amazon.com" نمونه‌هایی از نام‌های دامنه معتبر و شناخته‌شده هستند.

پسوند دامنه یا TLD

پسوند دامنه با عنوان دامنه سطح بالا (Top-Level Domain) نیز شناخته می‌شود. این حروف بعد از نام وب‌سایت قرار می‌گیرند؛ یعنی در انتهای آدرس وب و پس از یک نقطه می‌آیند. پسوندهای مختلف دامنه برای اهداف خاصی به کار برده می‌شوند. مثلاً .com که جزو محبوب‌ترین آنها است برای وب‌سایت‌های تجاری مورداستفاده قرار می‌گیرد. به‌طورکلی انواع پسوندهای TLD عبارت‌اند از:

• پسوندهای عمومی شامل .com ، .org ، .net
• پسوندهای کد کشور مانند .in ، .uk ، .sg
• پسوندهای حمایت شده یا دامنه سطح بالای ضمانت شده. مانند .asia ، .LLC 
• نسل جدید پسوندهای دامنه از جمله .online ، .tech ، .store 

آیا URLها و لینک‌ها مشابه هستند؟

نه، آن‌ها یکی نیستند. آن‌ها مشابه هستند، اما یکسان نیستند، هرچند افراد ممکن است از این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده کنند. یک لینک را می‌توان به عنوان نسخه کوتاه‌تر یک URL توصیف کرد. اگر روی لینکی کلیک کنید، شما را به یک URL هدایت می‌کند، اما لازم نیست لینک، کل URL یا دقیقاً همان URL باشد.

این تمایز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا لینک‌ها می‌توانند جعلی باشند. این یکی از ساده‌ترین ترفندهایی است که کلاهبرداران آنلاین برای سواستفاده کردن از یک وبسایت معتبر استفاده می‌کنند. اما اگر نشانگر خود را روی لینک نگه‌دارید، باید URL نشان داده شود و به شما نشان دهد که لینک در واقع شما را به کجا خواهد برد. اینکه لینک‌ها و URLها یکسان هستند، یکی از اشتباهات رایج دنیای فناوری است.

روش‌های بهینه‌سازی URL در سئو

بهینه‌سازی آدرس سایت باعث می‌گردد تا کار برای کاربران و موتورهای جستجو راحت‌تر ‌شود. زیرا کلمات کلیدی به کار برده شده در URL، به‌عنوان یک فاکتور مثبت در رتبه‌بندی سایت تأثیر می‌گذارند و در برخی مواقع خود آدرس به‌عنوان انکر تکست لینک‌ها به کار می‌رود. اما در بهینه‌سازی URL سایت باید به چه نکاتی توجه کنیم؟

1. خوانا و قابل ‌درک باشد: ساختار آدرس باید هم برای کاربران و هم موتورهای جستجو قابل‌ درک باشد. زیرا موتورهای جستجو به کلمات داخل URL صفحات برای تشخیص موضوع محتوا توجه می‌کنند. مثلاً در این آدرس https://www.example .com/blog/what-is-seo موتور جستجو متوجه می‌شود که محتوا حاوی توضیحاتی درباره سئو است.
2. کوتاه‌ بودن عبارت URL: فراموش نکنید که به یاد سپردن آدرس‌های کوتاه راحت‌تر است؛ بنابراین اگر می‌خواهید شانس خود را در رسیدن به صفحه اول گوگل افزایش دهید،  از آدرس‌های کوتاه استفاده کنید.
3. استفاده از خط ‌فاصله برای جداسازی کلمات URL: اگر در آدرس سایت از چند کلمه استفاده می‌کنید حتماً آنها را با خط تیره از هم جدا کنید. زیرا ربات‌های گوگل تنها این علامت (-)را می‌شناسند.
4. از آدرس‌های URL با محتوای یکسان استفاده نکنید: اگر موتورهای جستجو گوگل، آدرس‌های بد را در سایت شما شناسایی کنند آن لینک را مسدود خواهند نمود. URLهای تکراری از این نوع هستند.
5. عدم استفاده از کاراکترهای خاص: استفاده از کاراکترهای غیرمعمول یا پیچیده می‌تواند دسترسی به URL را دشوار کند.
6. استفاده از کلمات کلیدی: کلمه کلیدی را حتما برای مشخص‌کردن موضوع محتوا در URL به کار ببرید.
7. استفاده از حروف کوچک: در آدرس سایت از حروف کوچک استفاده کنید.
8. SSL/HTTPS: استفاده از پروتکل HTTPS برای افزایش امنیت و بهبود سئو ضروری است.

آدرس اینترنتی کجاست؟

یک URL در بالای پنجره مرورگر در نوار آدرس یا Omnibox واقع شده است. در رایانه‌های رومیزی و لپتاپ، در صورتی که مرورگر شما به صورت تمام صفحه نمایش داده شود، URL همیشه قابل مشاهده است. در بیشتر مرورگرهای تلفن‌های هوشمند و لپتاپ‌ها، هنگام اسکرول به سمت پایین، نوار آدرس حاوی URL ناپدید می‌شود؛ وقتی نوار آدرس قابل مشاهده نیست، صفحه را به بالا اسکرول کنید. اگر فقط دامنه نشان داده شود، با ضربه زدن روی نوار آدرس، URL کامل برایتان نمایش داده خواهد شد. برای مثال، "https://example.com" یک آدرس اینترنتی کامل است که شامل پروتکل، نام دامنه و مسیر فایل می‌شود.

انواع آدرس URL وبسایت

آدرس‌های URL به چند دسته کلی تقسیم می‌شوند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاصی دارند:

آدرس‌های نامنظم (messy)

این نوع آدرس‌ها شامل کاراکترهای اضافی و پارامترهای پیچیده هستند که خواندن و درک آن‌ها را دشوار می‌کند. به عنوان مثال:

https://example.com/index.php?id=123&category=abc

آدرس‌های پویا (dynamic)

این نوع از آدرس‌ها برگرفته از همان آدرس‌های نامنظم هستند. آدرس‌های پویا یا همان داینامیک نتیجه درخواست‌هایی است که به پایگاه داده ارسال می‌شود و به طور معمول از عبارت‌هایی مانند ؟، &، %،=  و ... تشکیل شده است. آدرس‌های داینامیک معمولاً در سایت‌هایی که مبتنی بر مخاطب هستند، کاربرد دارند؛ مانند وبسایت‌های فروشگاهی که برای درخواست هر صفحه‌ی کالا یک درخواست (کوئری) به پایگاه داده فرستاده می‌شود.

آدرس‌های ایستا (static)

آدرس‌های ایستا، ساده و بدون پارامترهای اضافی هستند. این نوع آدرس‌ها معمولاً برای صفحات ثابت وب استفاده می‌شوند. برای مثال:

https://example.com/about-us

آدرس‌های مخرب (obfuscated)

آدرس‌های مخفی یا مخرب در درجه اول به منظور خرابکاری‌های فیشینگ مورد استفاده قرار می‌گیرد که معمولاً در آن یک آدرس URL نامعتبر به گونه‌ای تحریف شده است تا آن را مشروع و معتبر نشان دهد و سپس زمانی که کاربر روی این آدرس‌ها کلیک کند، به وب سایت‌های مخرب ریدایرکت می‌شوند!

سایت‌های کوتاه کننده لینک (URL) کدامند؟

کوتاه‌کردن لینک به‌منظور به‌اشتراک‌گذاری سریع و کارآمد اطلاعات در بستر اینترنت است. با استفاده از این فناوری URLهای طولانی و پیچیده به‌سادگی به‌خاطر سپرده می‌شوند. سرویس‌های کوتاه‌کننده لینک با گرفتن URL طولانی و یک آدرس سفارشی و کوتاه ایجاد کنند. کاربران با کلیک بر روی لینک کوتاه شده به سمت سرور کوتاه‌کننده لینک هدایت می‌شوند و از آنجا به یوآرال اصلی که طولانی‌تر است متصل می‌شوند. 

مهم‌ترین مزایای استفاده از سرویس‌های کوتاه‌کننده لینک شامل راحتی، ردیابی آسان، امنیت، سفارشی‌سازی و بهبود تجربه کاربری می‌باشد. بهترین سرویس‌های کوتاه‌کننده لینک ایرانی عبارت‌اند از:

• Bitly
• TinyURL
• Ow.ly
• Rebrandly
• T2M

خاتمه

در دنیای امروز، URL به عنوان یکی از عناصر کلیدی در دنیای دیجیتال شناخته می‌شود. داشتن درک درستی از ساختار، انواع، و نحوه بهینه‌سازی URL می‌تواند تأثیر زیادی بر موفقیت یک وب‌سایت داشته باشد. یک URL بهینه نه تنها دسترسی به وب‌سایت را برای کاربران آسان‌تر می‌کند، بلکه باعث بهبود رتبه‌بندی در موتورهای جستجو می‌شود. همچنین، ابزارهایی مانند کوتاه‌کننده‌های لینک می‌توانند به اشتراک‌گذاری راحت‌تر آدرس‌ها کمک کنند، اما باید با دقت از آن‌ها استفاده شود تا اعتماد کاربران حفظ شود. در نهایت، URLها پل ارتباطی میان کاربران و محتوای آنلاین هستند و باید به عنوان یکی از اولویت‌های اصلی در مدیریت وب‌سایت مورد توجه قرار گیرند.

در صورتی که پرسشی در خصوص URL و لینک‌ها دارید، آن را در بخش کامنت‌ها با ما در میان بگذارید.