در سال 1945 سم والتون 27 ساله تمام پساندازش را صرف اجازه یکی از شعبههای فروشگاه بنفرانکلین کرد. او که از کودکی با خردهفروشی و تجارت آشنا بود میخواست محصولات بیشتری را با سود کمتر به فروش برساند تا از این راه رضایت مشتریان را جلب نماید. البته در این راه با چالشهای بسیاری مواجه شد اما در نهایت توانست تامینکنندگانی را پیدا کند که محصولاتشان را با قیمت کمتری در اختیار او قرار دهند. والتون با پایین آوردن سود محصولاتش توانست نرخ کلی فروش خود را 45 درصد افزایش دهد. این روند تا 5 سال ادامه داشت تا اینکه قرارداد اجاره مغازه تمام شد. بنابراین والتون آن فروشگاه را از دست داد و مجبور شد نیوپورت را ترک کرده و به شهر جدیدی نقل مکان نماید.